Witold-K „Ludzie” w galerii Artinfo (18.05.2023 – 11.06.2023)

Na wystawie prezentujemy prace pochodzące z niezwykle ważnego cyklu Witolda-K pod tytułem Ludzie. Kompozycje powstawały od końca lat 80. XX wieku. Jest to druga wystawa artysty, której bohaterami są nie jego płótna, ale prace wykonane węglem na papierze.    

Witold-K rozwinął własny styl z pogranicza abstrakcji i świata realnego. Jego trzy główne cykle, motywy do których wraca od początku swojej twórczości, to Ludzie, Czarne i Zielone Dziury oraz Samotność. 


Kaczanowski należy do pokolenia, które było świadkiem szczególnego zła w historii ludzkości. Jako mały chłopiec obserwował wojnę, która odcisnęła na nim swoje piętno. Doświadczenie wojny oraz dzieciństwo spędzone na terenie szpitala psychiatrycznego (ojciec artysty Feliks Kaczanowski był dyrektorem Szpitala Tworkowskiego) przeniósł na płótno; stały się inspiracją do Ludzi.

Pierwsze prace z tego cyklu artysta stworzył już w latach 50. Na obrazach i rysunkach pojawiają się syntetycznie ujęte, skulone postacie, nie posiadające rysów twarzy, są w bliżej nieokreślonej przestrzeni, jakby w zawieszeniu. Anonimowe sylwetki ludzkie symbolizują samotność, zagubienie, wszechobecną bezsilność i bezradność wobec otaczającego ich świata. Wojna uświadamia, że pozycja człowieka jest niezwykle ulotna i krucha. Postacie zmierzają w niewiadomym kierunku, wydają się szukać wyjścia – z położenia, w którym się znalazły.

Sytuacja nie jest jednak tak beznadziejna, jakby się mogło początkowo wydawać – istnieje promyk nadziei. Pojawiające się w pracach motywy drzwi, drabin i ciemne otwory symbolizują szansę na wyjście, dają nadzieję na istnienie innej, lepszej rzeczywistości.  

Szczególne zainteresowanie Witolda-K tym, co może istnieć po „drugiej stronie” – tej lepszej rzeczywistości – znalazło swoje ujście w cyklu Czarne dziury. Obecna w latach 60. XX w. fascynacja kosmosem, eksploracja nowej, nieznanej przestrzeni, skłania do stawiania egzystencjalnych pytań – najistotniejszego dla artysty – co jest po drugiej stronie? 
Głębokie zainteresowanie artysty astronomią i fizyką doprowadziło w latach 70. do nawiązania współpracy z astrofizykami z Los Alamos w Nowym Meksyku przy stworzeniu rzeźby Czarnej dziury. Artysta zastanawia się nad tym, co może znajdować się w tej czarnej dziurze, co by się stało gdyby do niej wszedł – czy istnieje coś więcej? 

Twórczość Witolda-K przepełniona jest refleksją nad kondycją ludzkości, samotnością, tym co nieznane, ale też jest pełna nadziei i wiary, że świat nie jest poznany i stale nas zaskakuje. Trudne doświadczenia ostatnich trzech lat na świecie (pandemii i wojny) uzmysłowiły nam bardziej niż kiedykolwiek, że twórczość Wita Kaczanowskiego jest ponadczasowa i uniwersalna, a stosowane przez niego motywy, pojawiające się we wszystkich jego cyklach opowiadają o odwiecznych pytaniach stawianych przez człowieka.

Źródło: Artinfo.pl

Wybrane prace z wystawy: